ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ (ΠΒ) ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΩΣΤΑΚΗ
Ο Δημήτριος Κωστάκης, του Αθανασίου, γεννήθηκε στα Μπεστιά-Λάκκας Σουλίου Ιωαννίνων 1891. Φοίτησε στο Σχολαρχείο Άνω Πεδινών-Ζαγορίου και υπηρέτησε ως δάσκαλος σε χωριά του Νομού Ιωαννίνων. Στη συνέχεια πήγε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Επιστρέφει στην Ελλάδα και τον Ιανουάριο του 1913 κατατάσσεται εθελοντής του Ελληνικού στρατού στην Πρέβεζα και μαζί με άλλους αγωνίζεται για την απελευθέρωση της Ηπείρου. Πολέμησε το 1914-16 στη Βόρειο Ήπειρο.
Το 1914 ονομάζεται Λοχίας Πυροβολικού και το 1919 συμμετέχει στην εκστρατεία της Κριμαίας στην Ουκρανία και προάγεται σε Ανθυπασπιστή, επ΄ανδραγαθία.
Το 1921 ονομάζεται ανθυπολοχαγός και τοποθετείται διοικητής πυροβολαρχίας, ενώ το 1922, ως υπολοχαγός, συμμετέχει στην εκστρατεία του ελληνικού στρατού στην Μικρά Ασία.
To 1923 εγκαθίσταται στα Γιάννενα, παντρεύεται την Μαρίνα Ελευθεριάδου, με την οποία αποκτά τέσσερις κόρες και δύο γιούς.
Το 1930 προάγεται σε Λοχαγό, ενώ το 1938 ονομάζεται ταγματάρχης πυροβολικού.
Ο Ελληνο-Ιταλικός πόλεμος του 1940 τον βρίσκει απόστρατο ταγματάρχη και τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου ανακαλείται στις τάξεις του στρατού ως έφεδρος εκ μονίμων. Αναλαμβάνει Διοικητής Μοίρας Πυροβολικού , του υποτομέα της ζώνης Καλπακίου και επόπτης οχυρώσεως της περιοχής υπαγόμενος στη Διοίκηση Πυροβολικού της VIII Mεραρχίας.
Η συμβολή της Μοίρας του, με τις ιδιαίτερα εύστοχες βολές, ήταν καθοριστική στην απόκρουση των ιταλικών επιθέσεων στο Καλπάκι. Εφάρμοσε μια πρωτοφανή σκοπευτική τεχνική στη βολή του πυροβόλου, υψώνοντας την γροθιά του χεριού του μπροστά από το σκοπευτικό, αντιστοιχώντας, την απόσταση κάθε δύο κόμπων της γροθιάς του σε 180ο μοίρες δίνοντας εντολή για αριστερά ή δεξιά κλικ, στη βολή του πυροβόλου.
Στο μουσείο του Αργυροκάστρου υπάρχει ένα ιταλικό πυροβόλο, με μια ελληνική οβίδα σφηνωμένη στην κάννη του. Σκοπευτής ήταν ο Ταγματάρχης Κωστάκης.
Συλλαμβάνεται στα Γιάννενα, από τις ιταλικές αρχές κατοχής, στις 10 Δεκεμβρίου 1942, μαζί με άλλους, βετεράνους έλληνες αξιωματικούς του πολέμου και αρχικά εκτοπίζεται, στην Ιταλία και στη συνέχεια, στην Γερμανία.
Μετά από 3 χρόνια αιχμαλωσίας απελευθερώνεται, την 1η Μαΐου του 1945 και επιστρέφει στην Ελλάδα, στα Γιάννενα, όπου ζει μαζί με την οικογένειά του. Έφυγε από την ζωή, στις 3 Νοεμβρίου του 1961 σε ηλικία 70 ετών.
Είχε τιμηθεί με το Αριστείο Ανδρείας, με τον Πολεμικό Σταυρό ΙΙΙ τάξεως, με το Μετάλλιο Ανδρείας Αργυρούν της Σερβίας, με τον Γαλλικό Πολεμικό Σταυρό, με το Βελγικό Πολεμικό Σταυρό, με το Μετάλλιο Στρατ. Αξίας Δ΄ Τάξεως, με το Μετάλλιο Νίκης, με τον Αργυρούν Σταυρό του Β΄ τάγματος Γεωργίου Α΄ καθώς και με 2 εύφημες μνείες Μεραρχίας και μίας Σώματος Στρατού.
Προτομή του Ταγματάρχη Κωστάκη Δημητρίου βρίσκεται στη Σχολή Πυροβολικού, στο Μεγάλο Πεύκο και στο ιδιαίτερο χωριό του Μπεστιά Σουλίου, ενώ οδός στη πόλη των Ιωαννίνων έχει πάρει το όνομά του.