ΣΜΥ – το Ασκληπιείο της αρχαίας Τρίκκης
Στο Νομό, αναπτύχθηκε ιδιαίτερα η οικοτεχνία, από τα τέλη του 17ου ως τις αρχές του 19ου αιώνα. Τα Τρίκαλα ελευθερώθηκαν αρχικά από τους Τούρκους το 1881, αλλά μετά τον ατυχή πόλεμο του 1897 περιήλθαν ξανά υπό την κυριαρχία τους έως το 1898, οπότε ελευθερώθηκαν οριστικά. Η περιοχή των Τρικάλων δοκιμάστηκε σκληρά κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, τον Οκτώβριο του 1943, όταν κατακτητές έκαψαν πολλά χωριά.
Τα σημερινά Τρίκαλα
ΣΜΥ – το άγαλμα του Ασκληπιού στη γέφυρα του ποταμού Ληθαίου
Τα Τρίκαλα διασχίζει ο ποταμός Ληθαίος (παραπόταμος του Πηνειού), δίνοντας στην πόλη ξεχωριστό “χρώμα”. Το όνομα του ποταμού σημαίνει ποταμός των νεκρών και προέρχεται από τη λήθη.
Η ξενάγηση των επισκεπτών στα αξιοθέατα της πόλης δεν είναι δύσκολη και σ αυτή ο επισκέπτης μπορεί να δει:
Το Ασκληπιείο, στο κέντρο των Τρικάλων, όπου βρίσκονται τα ερείπια του περίφημου Ασκληπιείου της αρχαίας Τρίκκης. Ο αρχαιολογικός χώρος του Ασκληπιείου περιλαμβάνει: τμήμα ενός υστεροελληνιστικού κτηρίου, το οποίο χρονολογείται από τα ρωμαϊκά χρόνια με ψηφιδωτά δάπεδα, τμήμα υστεροελληνιστικής στοάς, τμήμα ρωμαϊκού λουτρώνα και μεταβυζαντινό ναό.
ΣΜΥ – το ρολόι στο φρούριο της πόλης των Τρικάλων
Η παλιά πόλη “Βαρούσι”, είναι η μεσαιωνική συνοικία της πόλης, με μεγάλο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον. Παλαιότερα ήταν η αρχοντογειτονιά της πόλης των Τρικάλων. Τα παλιά Βαρουσιώτικα σπίτια είναι χτισμένα μεταξύ 17ου και 19ου αιώνα. Είναι η μεγαλύτερη διατηρημένη παλιά πόλη στη Θεσσαλία, με πλήρη αρχιτεκτονικό ιστό. Επίσης, σημαίνουσα θέση στο συνοικισμό κατέχουν οι παλαιότερες και περισσότερες εκκλησίες της πόλης των Τρικάλων.
Το Τζαμί “Οσμάν Σαχ” (Κουρσούμ) είναι ένα από τα καλύτερα τεμένη που υπάρχουν στην Ελλάδα, έργο του Σινάν-Πασά. Ανακατασκευάστηκε το 1996 από το Δήμο Τρικκαίων με χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ προστατεύεται από την UNESCO. Λειτουργεί ως εκθεσιακός χώρος και πρόσφατα έγινε γνωστό παγκοσμίως, αφού φιλοξένησε εργασίες Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών στα πλαίσια του προγράμματος “CULTURA”.
Η γέφυρα του Ληθαίου ποταμού, μια σιδερένια γέφυρα που κατασκευάστηκε στη Γαλλία, το 1886, είναι η μόνη που άντεξε στην πλημμύρα του 1907. Τον Απρίλιο του 1941 επιχείρησαν να την ανατινάξουν τα αγγλικά στρατεύματα που υποχωρούσαν, αλλά απέτυχαν λόγω της κατασκευής της. Μέχρι το 1996 λειτουργούσε ως γέφυρα οχημάτων και πεζών. Σήμερα, έχει πεζοδρομηθεί και αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία αναφοράς της πόλης.
Μύλος Ματσόπουλου, ένα ιδιαίτερα σημαντικό βιομηχανικό μνημείο, που αποτέλεσε το πρώτο αλευροποιείο και μακαρονοποιείο της Ελλάδας.
Το σπίτι του Πουλιανίτη, στο οποίο στεγάζεται η Αρχαιολογική Συλλογή (ενεπίγραφες επιτύμβιες στήλες, γλυπτά ειδώλια Κλασικής και Ελληνιστικής Εποχής) και συλλογή Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Χρόνων.
Το Εκκλησιαστικό Μουσείο, το οποίο διαθέτει συλλογή με εικόνες 16ου και 19ου αιώνα.
ΣΜΥ – παλιά κατοικία στο Βαρούσι
Οι εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, του Αγίου Στεφάνου, των Αγίων Αναργύρων και της Αγίας Παρασκευής, του 17ου αιώνα, στο συνοικισμό Φλαμούλι κ.α.